In de jaren van studie in diverse vecht-en verdedigingssporten (o.a. Judo, Jiu-Jitsu, Karate en Kenpo), kwam ik erachter dat er toch wel wat te verbeteren viel. Veel oefeningen zijn in de vorm gegoten van kata's of pooms. Deze zijn vaak zeer technisch en in de praktijk niet realistisch.

Tegenwoordig veranderd de samenleving heel erg snel. Geweld wordt niet meer getolereerd. Zelfs het ter verdediging toepassen van 'geweld' ligt vaak onder vuur. Waar ligt de grens van toelaatbaarheid?

 

Als je kijkt naar het oude jiu jitsu en de daaruit ontstane stijlen zoals bijvoorbeeld Aikido, Kempo, judo, jiu jitsu ect ect, zie je dat veel technieken in de basis zijn vergeten of worden nauwelijks meer toegepast.

'De zachte weg, 'zachte kunst' of ook wel 'soepele techniek' zijn mooie vertalingen. Kijk je naar de uitvoering zie je soms toch wel veel 'harde' technieken. Zoals hiervoor is genoemd 'Aikido', is de soepele zelfs sierlijke vormen in zijn geheel nog steeds sterk aanwezig. Kenpo (of Kempo) laat weer bewegingen in een snelle 'flow' zien in met name het bovenlichaam en combinaties.

Hard wil niet altijd zeggen dat het effectief is. Denk maar aan trainen met gewichten... Soms is het resultaat met lage gewichten en meer herhalingen beter dan zware gewichten en weinig herhalingen. (reps)

Bij de eerste vorm blijkt vaak dat je snelle spieren ontwikkeld in tegenstelling tot de tweede variant, waar je log en traag wordt. Hierdoor ben ik na gaan denken of er een andere mogelijkheid bestaat, die effectief is, maar tevens ook minder agressief overkomt, ook minder kracht kost en vooral door iedereen eenvoudig te leren is.

Wat ik wel weet is dat de technieken een uitgangspunt van zelfverdediging moet hebben. Ten tweede moet het simpel en eenvoudig zijn, zonder al te veel kracht 'effectief'. Veel kracht zit in het immers ook in het herhalen.

Er schoot mij ineens iets te binnen. Ik had gelezen over de 'beanback', kleine erwtjes in een zakje. Het resultaat zit hem in het zeer veelvuldig raken van het 'slachtoffer' zonder dat er daarbij ernstig letsel ontstaat.
Het zet de aanvaller op een eenvoudige wijze buiten spel, het veroorzaakt een schokeffect.
Dat verdediging soms ook de beste aanval kan zijn, was ik zelf inmiddels ook achter gekomen. Afweertechnieken konden ook prima als aanval worden gebruikt.

 

Met dit in mijn achterhoofd ben ik verder gegaan, met mijn kennis in o.a. kempo, aikido, judo, karate ect ect. Hier zie je veel vloeiende en cirkel vormige bewegingen. Zo ging het van het een naar het ander.

Uiteindelijk had ik mijn manier gevonden. Een stijl waar het uitgangspunt in zelfverdediging - Goshin ( jitsu) ligt, gebaseerd op het Kenpo (Kempo) - "De Wet van de Vuist en Lege Hand" en Jiu jitsu - "soepele techniek", maar dan net even anders.

Zo is in 1992 mijn eigen stijl ontstaan "Goshin Kenpo Jitsu".

Geen moeilijke en soms onuitvoerbare technieken die in de huidige stijlen die soms niet in de praktijk toe te passen zijn.

 

Er is een basis van waar uit gewerkt wordt, maar zelf kunnen doorontwikkelen naar eigen vermogen. Het eigen vermogen moet gezien worden in 'het eigen kunnen'. Elk lichaam heeft ook zijn beperkingen. Ken je deze, dan pas je je technieken aan naar jou zelf.

Naast het ongewapend verdedigen behoort de kennis van wapens tot een van onze onderdelen binnen de lessen. Gebruikte wapens binnen de lessen zijn o.a Tonfa, Nunchaku, Sai, Boken, Eskrima sticks, pistool, Tanto (mes), Bo en Jo. Nee geen echte, maar trainingswapens. Je kan je pas verdedigen op deze wapens wanneer je er zelf mee weet om te gaan en de (on)mogelijkheden ervan kent.

 

Ondanks dat er bij het beoefenen van deze verdedigingssport weinig tot geen blessures zijn, is het dragen van bescherming (tok en bitje) VERPLICHT !!!!

Al onze instructeurs zijn ruim ervaren en Internationaal gecertificeerd en erkend. Allen zijn tevens aangesloten bij de GKJAI (Goshin Kenpo Jitsu Association Int.), AMMCO Goshin Jutsu, ChunjiDo en de NCMA Int. (National College of Martial Arts) etc. etc. en genieten daardoor internationale erkenning.

Het Goshin Kenpo Jitsu is inmiddels door meerdere landen binnen en buiten Europa erkend.